Beyincik, ya da küçük beyin, yaklaşık olarak erik büyüklüğünde olup, serebral hemisferlerin altında ve beyin sapının arkasında bulunur. Beyincik, beynin yalnızca %10'u kadar bir hacim kaplamasına rağmen, beynin nöronlarının yarısını içerdiği düşünülmektedir. Bu potansiyel, beyinciğin granül hücreleri içermesiyle sağlanmaktadır. Beyinciğin birincil işlevi, motor çıkış için geri bildirim ve ince ayar sağlamaktır. Vücut kısımlarımızın yerini sezgisel bir haritasını sağlayarak propriosepsiyon duyusunu destekler. Bu duygu, bilinçli ve istem dışı hareketlerin algılanması ile ilişkilidir. Propriosepsiyon olmadan, gece karanlıkta yürürken dengeyi sağlamak imkânsız olurdu. Ayrıca bacaklarımızın nerede olduğunu hissedemezdik.

Beynin diğer bölgelerinde olduğu gibi, beyincik de çeşitli işlevlerle ilişkilidir. Pozitron Emisyon Tomografisi (PET), fMRI ve diğer işlevsel görüntüleme teknikleri, dikkat gerektiren işlerde beyinciğin fonksiyonel olduğunu göstermiştir. Beyincik, beynin diğer bölgeleri gibi hücresel anlamda benzersiz bir yapıya sahiptir. Bu hücreler düzenli bir şekilde dikey olarak organize olmuşlardır ve mikroskop altında incelenmeleri kolaydır. Beyincik, yarım küre şeklinde 10 lobtan oluşur. Beyinciği hasar gören insanlar yaşamlarını sürdürebilirler, ancak zayıf motor kontrolü, dengesiz yürüme, güç kaybı veya artışı gibi belirtiler gösterebilirler.

Beyincik kanserinin neden olduğu kesin olarak bilinmemektedir. Neden bazı insanlarda gelişip bazı insanlarda gelişmediğine henüz kesin bir cevap bulunamamıştır. Ancak bazı araştırmalara göre, bazı kişilerin risk faktörü altında olduğu söylenebilir. Risk faktörleri şu şekilde sıralanabilir:

Beyincik kanseri belirtileri arasında baş ağrısı, bulantı, kusma, konuşma, görme ve işitmede değişiklikler, denge ve yürüme bozuklukları, kişilik bozukluğu, konsantrasyon bozukluğu, kaslarda istem dışı kasılmalar, nöbetler veya havaleler yer alabilir. Bu belirtiler başka rahatsızlıklarla da ilişkili olabilir, bu yüzden belirtileriniz varsa doktorunuza başvurmanız önemlidir. Erken teşhisle olumsuzlukların önüne geçilebilir.

Hekimin izleyeceği tedavi şekli hastanın genel sağlık durumuna göre değişiklik gösterebilir. Uyanıklık, kas gücü, refleksler ve acıya verilen tepkiler değerlendirilir. Gerekli görülürse bilgisayarlı tomografi (BT), manyetik rezonans görüntüleme (MRI), anjiyografi, myelografi veya biyopsi yapılabilir.

Uygun görüldüğü durumlarda cerrahi bir operasyon yapılır. Genelde tercih edilen bir yöntemdir. Kafa tası açılarak yapılan ameliyata kraniotomi denir. Kraniotomi, genel anestezi altında yapılır. Ameliyat başlamadan önce hastanın saçları kesilir. Cerrah kafa derisine bir kesi yaptıktan sonra özel bir kesici alet kullanarak kafa tasından bir parça kemiği çıkarır. Açılan bu yoldan operasyon gerçekleştirilir. İşlem bittikten sonra kemik yerine konur ve kesi dikilir. Açılan bu yolun kapatılması için bazen kemik yerine metal materyaller de kullanılabilir. Ameliyat sonrasında ilk birkaç gün baş ağrısı ve rahatsızlık hissi görülebilir. Bu belirtiler ağrı kesicilerle hafifletilmeye çalışılır. Enfeksiyon riskine karşı antibiyotik kullanılır. Ameliyat sırasında normal beyin dokusunda zedelenme olabilir, bu sebepten bazen düşünme, konuşma ve görme ile ilgili sorunlar ortaya çıkabilir.

Beyincik kanseri, ciddi ve karmaşık bir hastalıktır. Erken teşhis ve uygun tedavi yöntemleri ile hastaların yaşam kalitesi artırılabilir. Herhangi bir belirti fark ederseniz, zaman kaybetmeden bir uzmana başvurmanız önemlidir.