Beyincik, küçük beyin veya tıp dilinde serebellum olarak adlandırılan bu yapı, beyin sapının arkasında, yaklaşık erik büyüklüğünde yer almaktadır. Beynin %10'u kadar bir hacme sahip olmasına rağmen, beyin nöronlarının yarısına yakınının beyincikte bulunduğu tahmin edilmektedir. Beyincik hücreleri, yapısal olarak granül hücrelerden oluşur ve bu özellik, beyinciğe özgü görevler kazandırmaktadır.

Beyinciğin temel işlevi, motor sinir hücrelerine geri bildirimde bulunmak ve bu geri bildirimler üzerinden ince ayarlar yapmaktır. Ayrıca, vücudumuzda bulunan kasların yer ve konumunu belirten sezgisel haritanın bilinç ve istem dışı hareket algısı (propriosepsiyon) ile ilgilidir. Propriosepsiyon algısı olmadan karanlıkta yürüyebilmek ve dengede kalabilmek mümkün olmazdı. Bu algı, bacaklarımızın nerede ve hangi konumda oldukları hakkında sezgisel bir his sahibi olmamızı sağlar. Beyincik, ayrıca dikkat gerektiren veya duygusal işlevlerde de aktif rol almaktadır.

Beyinciği hasar görmüş bireyler, yaşamlarını kısıtlı olarak sürdürebilirler. Beyincik hasarlarının belirtileri arasında şunlar yer alır:

Beyincik hasarlarının nedenleri arasında şunlar bulunabilir:

Beyincik hastalıklarının tedavisi, oluşum şekline ve sebeplerine göre değişiklik göstermektedir. Tedavi sürecinde, beyin kanamalarına yönelik cerrahi müdahaleler, enfeksiyon kaynaklı durumlarda antibiyotik tedavileri ve tümörler için radyoterapi veya kemoterapi gibi yöntemler kullanılmaktadır. Ayrıca, fizik tedavi ve rehabilitasyon yöntemleri, motor kontrolünü artırmak ve dengenin yeniden kazanılmasını sağlamak için uygulanabilir.

Sonuç olarak, beyincik dengesizlikleri, hem fiziksel hem de nörolojik açıdan ciddi sorunlara yol açabilir. Bu nedenle, erken teşhis ve uygun tedavi yöntemleri ile bu tür rahatsızlıkların kontrol altına alınması büyük önem taşımaktadır.